Nazywam się Agnieszka Janaszek i mam przyjemność być Dyrektorem Niepublicznej Szkoły Podstawowej AURUS. Należę do tych szczęśliwców, dla których praca jest prawdziwą przyjemnością, a jak mówi chińskie przysłowie „Jeśli człowiek wykonuje pracę, którą kocha, nie przepracuje w życiu ani chwili”.
Z wykształcenia jestem pedagogiem i logopedą, a dodatkowo – z wykształcenia i przekonania – propagatorką glottodydaktyki i edukacji matematycznej. We wrześniu 2018 roku ukończyłam w Centrum Integracji Sensorycznej w Warszawie studia dające mi uprawnienia terapeuty Integracji Sensorycznej. Ta wspaniała wiedza poszerzyła moje kompetencje i wiedzę w spojrzeniu na całościowy rozwój człowieka, poczynając od dziecka, poprzez wszystkie etapy rozwojowe, aż do dorosłości. Wyzwoliła też ogromny głód doskonalenia warsztatu terapeuty o kolejne moduły poszerzające tę specjalistyczną wiedzę. Kolejnym etapem było szkolenie z Integracji Bilateralnej ( Program IB szkolny)A poza tym….
Jestem absolwentką Podyplomowych Studiów Zarządzania i Marketingu Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, Podyplomowych Studiów Polityki i Zarządzania Oświatą na Uniwersytecie Warszawskim, Podyplomowych Studiów Pedagogiki Przedszkolnej z wczesnym wykrywaniem zaburzeń rozwojowych na Uniwersytecie St. Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie, Logopedii na Warszawskiej Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, 5-letnich studiów pedagogiki ze specjalnością kulturalno-oświatową na Akademii Podlaskiej w Siedlcach.
Wiedza merytoryczna połączona z 25-letnim doświadczeniem w pracy z dziećmi, nieprzypadkowo wpłynęła na decyzję o stworzeniu kolejnego etapu edukacyjnego dla dzieci -Szkoły Podstawowej AURUS. Chciałabym, aby w naszej szkole dzieci czuły się bezpiecznie, szanowały siebie i innych. Aby nasi absolwenci wyrośli na mądrych, szczęśliwych i odpowiedzialnych dorosłych ludzi.
Nazywam się Magdalena Zych i powierzona została mi funkcja wicedyrektora szkoły Aurus. Moją pracę z młodzieżą rozpoczęłam jeszcze w czasie studiów pracując jako korepetytor oraz wychowawca kolonijny. Po ukończeniu studiów magisterskich z zakresu biologii w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie oraz studiów podyplomowych z zakresu pedagogiki podjęłam pracę nauczyciela przyrody. Moją pasją zawsze był język angielski zdecydowałam się, więc na podjęcie studiów podyplomowych z Metodyki Nauczania Języka Angielskiego w warszawskiej Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Dało mi to możliwość prowadzenia lekcji angielskiego oraz uczenia przyrody w języku angielskim. Praca w szkle pozwoliła mi rozwinąć również moje umiejętności organizacyjne co zaowocowało otrzymaniem funkcji administracyjnej. Jako nauczyciel, wychowawca i administrator szkoły na pierwszym miejscu stawiam dobro i bezpieczeństwo dzieci. To one są dla mnie najważniejsze w szkole, wszystkie razem i każde z osobna. “A person’s a person, no matter how small. ”Dr Seuss “Horton hears a Who!”
Jestem absolwentką pedagogiki specjalnej na Uniwersytecie Gdańskim oraz pedagogiki wczesnoszkolnej i przedszkolnej w Wyższej Szkole Menadżerskiej w Warszawie.
Część studiów spędziłam w Szwecji na Uniwersytecie w Linkoping i to właśnie czas spędzony w Skandynawii sprawił, że spojrzałam na nauczyciela jako osobę, która idzie ramię w ramię z uczniem i wraz z nim poznaje świat.
Uważam, że dobry nauczyciel to taki, który nie tylko naucza, ale także uczy się, dlatego z wielką radością uczestniczę w kursach doszkalających.
Ukończyłam szkolenia z zakresu Kinezjologii Edukacyjnej P. Dennisona, Glottodydaktyki prof. B. Rocławskiego, Dziecięcej Matematyki prof. E. Gruszczyk-Kolczyńskiej, Aktywnego Słuchania Muzyki.
Interesuję się pedagogiką skandynawską oraz rozwijaniem entuzjazmu u dzieci, tak potrzebnego do osiągania sukcesu edukacyjnego w dalszych etapach nauki.
Nauczyciele należą do grona wykwalifikowanych pedagogów, dla których praca z dziećmi jest ogromną przyjemnością. Są to osoby z prawdziwym powołaniem do wykonywania zawodu pedagoga. Zawodu niezmiernie trudnego, gdyż prawdziwą sztuką jest umiejętność przekazywania dzieciom wiedzy, w sposób, mądry i przystępny. Nasi pedagodzy posiadają bogatą osobowość, chcą się dzielić swoimi doświadczeniami.
Zachęcają, rozbudzają dziecięce zainteresowania. Są otwarci na nowości, aktywni, chcący doskonalić posiadaną wiedzę i umiejętności, a swoim uczniom dający coś z samych siebie. Wykonując swoją pracę zajmują się nie tylko kształceniem, ale i wychowaniem. Tacy właśnie są nasi nauczyciele.Dobry nauczyciel to dobry obserwator. Powinien zdobyć klucz do każdego ucznia, aby w odpowiedni sposób go motywować i zachęcać do nauki, uczyć pokonywania trudności, jeśli się pojawiają, pokazywać możliwości rozwiązywania różnych problemów.
Brak opisu
Brak opisu
Odkąd pamiętam, chciałam pracować z dziećmi i jestem bardzo szczęśliwa, że mogę realizować swoją pasję. Z wykształcenia jestem nauczycielem edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, pedagogiem specjalnym oraz terapeutą ręki.
W swojej pracy cenię otwartość na małego człowieka – to właśnie jego emocje są dla mnie priorytetem. Cieszę się, że mogę poszerzać wiedzę moich uczniów, szczególnie poprzez doświadczanie. Bliskie są mi słowa Janusza Korczaka:
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz.
Jeśli nie wie – wytłumacz.
Jeśli nie może – pomóż.”
Zawsze zależy mi na dobru dziecka oraz jego wszechstronnym i harmonijnym rozwoju. Staram się dbać o każdy jego aspekt. Małe sukcesy dodają mi siły, energii i motywacji do dalszego działania, a także wewnętrznej satysfakcji.
W chwilach wolnych od pracy lubię aktywnie spędzać czas, jak również poszerzać wiedzę na różne tematy poprzez czytanie.
Prywatnie jestem szczęśliwą mamą wspaniałej Mai.
„Dzieci rodzą się ze skrzydłami. Nauczyciele pomagają im je rozwinąć.”
Janusz Korczak
Najbardziej na świecie lubię dzieci i swoją pracę, która od wielu lat jest moją pasją, bowiem dostarcza mi wiele satysfakcji i napędza do ciągłego samorozwoju. W swojej praktyce pedagogiczno-logopedycznej kładę nacisk na metody aktywizujące, dzięki którym uczniowie doskonalą się i uczą przez doświadczanie. Chciałabym, aby moi uczniowie stawali się pogodnymi i pewnymi siebie ludźmi, aby z otwartością i bez lęku podejmowali nowe wyzwania „sięgając gwiazd”. W wolnych chwilach spędzam czas z moją rodziną, czytam książki, cenię ambitne kino. Interesuję się neurologicznym podłożem zaburzeń komunikacji u dzieci oraz psychologią społeczną.
Brak opisu
Jestem absolwentką pedagogiki specjalnej na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim oraz pedagogiki wczesnoszkolnej i przedszkolnej na Uniwersytecie Warszawskim. Odkąd pamiętam moim marzeniem była praca w szkole, która obecnie daje mi mnóstwo satysfakcji. Każde dziecko jest inne i do każdego staram się mieć indywidualne podejście. W mojej pracy szczególną uwagę zwracam na rozwój samodzielności u dzieci oraz budowanie dobrych relacji w grupie, opartych na wzajemnym szacunku, życzliwości i zaufaniu. Uśmiech dziecka jest dla mnie najcenniejszą nagrodą, a nawet najmniejsze postępy dają zadowolenie i napędzają do dalszej pracy.
Jestem absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie – kierunek wychowanie fizyczne. W przeszłości absolwent Gimnazjalnego Ośrodka Szkolenia Sportowego Młodzieży, oraz Licealnego Ośrodka Szklenia Sportowego Młodzieży. Ukończyłem kurs instruktora pływania, oraz jestem trenerem piłki nożnej (UEFA C). Posiadam wiele dyplomów potwierdzających udział w szkoleniach dietetycznych, a także poprawności postawy, wzorców ruchowych, a także mobilności i stabilizacji stawów. Jestem od najmłodszych lat zakochany w sporcie i taką samą werwę próbuję zaszczepić w swoich podopiecznych – poprzez zabawę, ciekawe i zróżnicowane zajęcia, które są zarówno ogólnorozwojowe, jak i specjalistyczne. To, na co zwracam uwagę to postępy uczniów, zindywidualizowane podejście, a także myśl o ich długofalowym rozwoju.Moje motto to: „Szczęśliwi ludzie to Ci, którzy wykonują pracę, którą lubią” oraz „Wybierz pracę, którą kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia”.
Ukończyłam studia magisterskie na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie na kierunku Wychowanie Fizyczne. Jestem instruktorem pływania oraz mam ukończoną specjalizację z korektywy. Posiadam również licencję sędziego lekkoatletyki.
Od najmłodszych lat kocham sport. Jako dziecko próbowałam swoich sił w wielu dyscyplinach. Między innymi trenowałam akrobatykę na batucie, pływanie oraz lekkoatletykę. Teraz staram się zachęcić młodsze pokolenia do czerpania radości z aktywności fizycznej.
W wolnym czasie chętnie gram w gry RPG oraz opiekuję się zwierzętami współpracując z fundacją dla bezdomniaków. Uwielbiam wielodniowe wycieczki górskie i spływy kajakowe z daleka od miejskiego zgiełku.
Psycholog, doradca zawodowy, trener. Jestem absolwentka Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Dodatkowe kwalifikacje zdobyłam studiując Zarządzanie Zasobami Ludzkimi. Ukończyłam kurs trenerski organizowany przez Collegium Civitas, który przygotował mnie do pełnienia roli trenera-edukatora. Posiadam kilkunastoletnie doświadczenie w udzielaniu wsparcia psychologicznego osobom doświadczającym trudności w życiu osobistym i zawodowym. Pracowałam m.in z dziećmi w wieku szkolnym, młodzieżą oraz dorosłymi w kryzysie. Interesuje mnie wiele obszarów pracy z ludźmi, dlatego staram się pogłębiać wiedzę w różnych kierunkach i wykorzystywać ją w swojej praktyce. Bliskie są mi założenia psychologii humanistycznej. W pracy z drugim człowiekiem zawsze kierują mną ciekawość i serce. Prywatnie jestem szczęśliwą żoną i mamą dwóch synów. Uwielbiam psy, krowy, foki,małpy i pandy😊 Pieniny to moje miejsce na ziemi.
Muzyka to moje życie i pasja. Uwielbiam z nią obcować na każdym poziomie – od zajęć z najmłodszymi uczniami po koncerty w Filharmonii Narodowej czy przedstawienia operowe w Teatrze Wielkim. Sama gram na skrzypcach, fortepianie, gitarze, flecie prostym i uczę się gry na ukulele. Najbardziej jednak uwielbiam śpiewać. Uważam, że śpiewanie jest najprostszą i najbardziej dostępną formą muzykowania. Wspaniale uwalnia nasze emocje i jednocześnie przekazuje je innym. Wspólne śpiewanie jednoczy grupę i wpływa pozytywnie na naszą fizjologię.
Chciałabym bardzo przekazać mój entuzjazm wszystkim uczniom. Pokazać, że muzyka nas uszlachetnia i czyni szczęśliwszymi.
Historia to moja pasja. Lubię poznawać nowe miejsca i ludzi. Ich historie wzbogacają moje postrzeganie świata. Chętnie dzielę się moją wiedzą z innymi, zwłaszcza z młodymi umysłami, ucząc ich wrażliwości na otaczający ich świat.
Dzieci mają naturalną potrzebę ruchu, nie można im tylko przeszkadzać.
Sport ma być przede wszystkim zabawą, a dziecko wychodząc z zajęć powinno chcieć na nie wrócić z własnej woli. To jednak nie wszystko, aktywność fizyczna jest też doskonałą formą nauki, nie tylko zdolności motorycznych i technicznych ale również: samodyscypliny, pewności siebie, współdziałania i odpowiedzialności.
Nie każdy może być mistrzem, ale każdy może do tego dążyć.
Trenuję Aikido od ponad dwudziestu lat. Obecnie posiadam stopień mistrzowski 2 Dan. Od ponad dekady dzielę się swoim doświadczeniem z młodymi adeptami tej Japońskiej sztuki i na niej opieram zasady panujące na zajęciach prowadzonych poza matą.
Od ponad dziesięciu lat pracuję jako trener/instruktor oraz opiekun na obozach w klubie rekreacyjno-sportowym. Prowadzę tam zajęcia z wielu dyscyplin między innymi: Kolarstwa, sportów motorowodnych, wspinaczki, frisbee ultimate, jeździectwa oraz treningi funkcjonalne z ciężarem własnego ciała. Jestem również instruktorem Snowboardu oraz Windsurfingu.
Całkowicie dla siebie uprawiam kolarstwo górskie od kilkunastu lat. Regularnie biorę udział w maratonach mtb/xc , jak również kilkukrotnie startowałem w czterodniowych wyścigach między innymi w Beskidzie Śląskim oraz Karkonoszach. Nauczyło mnie to, że:
Nie liczy się wynik, a udział i przełamywanie własnych granic. – Jest to postawa, której staram się nauczyć swoich podopiecznych.
Rywalizacja sportowa w życiu młodego człowieka jest bardzo ważna. W swojej karierze zorganizowałem wiele zawodów, przede wszystkim Triathlonowych oraz narciarskich/ Snowboardowych, jak i egzaminów ze sztuk waliki. Z obserwowania zmagań dzieci czerpię wiedzę i doświadczenia do pracy w zakresie np. motywacji, czy radzenia sobie z przegraną.
Interesuję się muzyką, jestem Dj-em hobbystą i animatorem. Organizuję dyskoteki szkolne oraz gry terenowe i zabawy tematyczne dla dzieci. Elementy te wykorzystuję do urozmaicenia zajęć sportowych oraz lekcji Wf-u.
W wieku 6 lat rozpocząłem regularne treningi Aikido. W tym samym roku wyjechałem sam na obóz, w wieku 7 lat po raz pierwszy wyjechałem sam na obóz zimowy za granicę. Od tamtej pory zbieram doświadczenia, które dziś przekazuję Państwa dzieciom. I mam nadzieję, że będą aktywne już zawsze.
Brak opisu
Radością i wyzwaniem jest dla mnie nauczanie, które zakłada wszechstronny rozwój dziecka, wspiera jego spontaniczną, twórczą aktywność. Jako nauczyciel matematyki stawiam przed sobą dwa cele: pierwszym z nich jest najwyższa jakość nauczania, zaś drugim wspieranie ucznia w rozwijaniu zdolności matematycznych i osiąganiu sukcesów na miarę jego możliwości.
Od zawsze interesowałam się rozwojem człowieka i wpływem otoczenia na jego funkcjonowanie w różnych obszarach. Już w podstawówce będąc wolontariuszem, wspomagałam pracowników w Warsztatach Terapii Zajęciowej. Studia na Akademii Pedagogiki Specjalnej, były naturalną konsekwencją moich wcześniejszych wyborów. W pierwszej kolejności ukończyłam doradztwo zawodowe i realizowałam się w pracy z osobami dorosłymi, zagrożonymi wykluczeniem zawodowym bądź na granicy bezdomności. Nauczyło mnie to ogromnej pokory i wrażliwości, na różne wydarzenia w życiu, które procentują w życiu dorosłym. Zdecydowałam się na powrót na studia i ukończyłam Pedagogikę Specjalną. Moim celem było wspieranie rozwoju już od najmłodszych lat tak, aby wyrównywać szanse na dobry start w samodzielne życie. Koncentruje się na pracy opartej na relacji, wrażliwości na potrzeby, indywidualnym tempie rozwoju. Dbam o swoje pasje aby zarażać energią moich podopiecznych, dlatego po godzinach pracy często przebywam w górach, najlepiej na rowerze 😉
Jestem nauczycielką języka polskiego. Ukończyłam filologię polską i pedagogikę na UW oraz studia glottodydaktyczne (z nauczania języka polskiego jako obcego). Poza pracą w liceum i gimnazjum, prowadziłam zajęcia uniwersyteckie z literatury współczesnej, uczyłam cudzoziemców języka polskiego jako obcego w Centrum Kultury Polskiej Polonicum UW, byłam również przewodnikiem podczas lekcji muzealnych w Zamku Królewskim w Warszawie. Jest mi bliska wizja nauczyciela- towarzysza, który prowadzi, prowokuje, inspiruje do zadawania pytań i odkrywania świata. Szczególnie cenię zajęcia interdyscyplinarne – śledzenie związków między literaturą, filozofią, socjologią. Bliska jest mi również edukacja filmowa – dyskusje, odkrywanie sensów, jak i sam proces twórczy. W pracy z dziećmi i młodzieżą cenię kreatywność, wybijanie z rutyny i nowe wyzwania.
Posiada dyplom ukończenia Pedagogiki z plastyką oraz podyplomowe studia z Arteterapii w edukacji. Pani Ania jest związana z Małymi Odkrywcami jako nauczycielka plastyki od 10 lat. Kilka słów od siebie: Prowadzę od 10 lat zajęcia plastyczne w przedszkolu Mali Odkrywcy. Z wykształcenia jestem nauczycielem plastyki.Obecnie kończę studia podyplomowe Arteterapia w Edukacji.
Niegdyś hydrolog, bieżąco propagator królowej nauk, ale zawsze
miłośnik przyrody i filozofii. Idealista oraz majsterkowicz.
Jeśli dwoje to towarzystwo, a troje to tłum, to czym są cztery i pięć?
…
… 9 🙂
Brak opisu
18 lat pracy, nauczyciel matematyki, fizyki i chemii. Studia na Politechnice Warszawskiej, Szkole Nauk Ścisłych PAN, Akademii Pedagogiki Specjalnej, Uniwersytecie Warszawskim.
Kocham dzieci, uczenie, podróże, muzykę i jeżdżenie samochodem. Gram na gitarze, poza tym pozytywnie szalona :0) .
Z wykształcenia pedagog opiekuńczy. Studia podyplomowe Edukacja Informatyczna dla Szkolnych Koordynatorów Technologii Informacyjnej. Współpracownik Ośrodka Edukacji Informatycznej i Zastosowań Komputerów w Warszawie. Współautor elektronicznego podręcznika „3W – Interaktywny Przewodnik po języku HTML”. Współautor serii podręczników do zajęć komputerowych i informatyki w Szkole Podstawowej i Gimnazjum wyd. WSiP. Informatyka i fotografia to moje hobby.
Absolwentka Teologii i Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Uważa, że zadaniem nauczyciela jest rozbudzanie w dziecku pasji.
Od lat propaguje interaktywne metody nauczania chemii zakładające, że uczniowie są aktorami, a nie tylko widzami w przedstawieniu zwanym lekcją. Nacisk kładzie na aktywną twórczość, samodzielne dochodzenie do wiedzy, umiejętność zbierania i wyszukiwania informacji, a także udział w grupowym rozwiązywaniu problemów. Metoda skłania uczniów do poszukiwanych związków przyczynowo-skutkowych i czasowo-przestrzennych pomiędzy faktami i zjawiskami. Więcej myślenia niż kucia na pamięć! Wiadomo, że każdy lubi eksperymentować. Nic tak nie zachęci młodzieży do zgłębiania tajników chemii, jak samodzielne eksperymentowanie pod czujnym okiem opiekuna. Chodzi o to, aby „po pierwsze: zaciekawić!” (Leonardo da Vinci), a po drugie rozwijać u naszych milusińskich różnorakie umiejętności, w tym manualne. W dłuższej perspektywie taka inwestycja zwróci się po tysiąckroć!
Nazywam się Kamila Zielińska. Jestem absolwentką polonistyki i redakcji językowej tekstu na Uniwersytecie Warszawskim, teologii ewangelickiej i pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej oraz Chrześcijańskiego Studium Teatru Ruchu SztukMisja. W pracy z uczniami zależy mi na kształtowaniu umiejętności krytycznego czytania tekstów oraz swobodnego wyrażania swoich myśli w formie pisemnej. Interesuję się prozą Wiesława Myśliwskiego, zasadami polskiej interpunkcji i Starym Testamentem.
Humanistka z wykształcenia i zamiłowania. Lubię uczyć języka polskiego patrząc przez realia historyczne. Lubię uczyć historii przepełniając ją literackimi i kulturowymi wątkami. Robię to z radością od…. wielu lat. Odpoczywam w otoczeniu natury i rodziny. Kiedyś … napisze książkę 😃, ale to będzie kiedyś.
Brak opisu
Nauczyciel geografii, pedagog specjalny, terapeuta. Na swoich lekcjach zwracam szczególną uwagę na indywidualne możliwości ucznia. Rozpoczynając swoją pracę chciałam swoją pasją do geografii „zarazić” dzieci. Pokazuje im, że na każdym kroku nosimy „geograficzne” okulary a geografia jest wokół nas. Uwielbiam podróżować i zawsze powtarzam, że świat jest książką i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę. Istnieje coś takiego jak zarażenie podróżą, nauką i jest to rodzaj choroby w gruncie rzeczy nieuleczalnej. Czasem niewielka iskierka wystarczy, aby w młodym człowieku rozpalić nowe hobby, a być może pasję życia.
„Barba filozofum non facit” : – Broda nie czyni filozofem.
Jeżeli na lekcji uczniowie nie mają okazji do uśmiechu to lekcja była słaba. Dlatego na zajęciach które prowadzę kto się nie uśmiecha to źle z nim, albo ze mną…
Przyroda w Polsce jest wspaniała więc podziwiajmy ją i eksplorujmy od morza, przez jeziora do gór.
Najważniejsze pytanie każdego dziecka i filozofa: Dlaczego?
Zawsze miałem problem żeby opisać się w kilku zdaniach. Może to dlatego, że jestem człowiekiem o licznych pasjach – fotografuję, biegam, podróżuję, lubię kino, interesuję się marketingiem (w końcu dyplom Szkoły Głównej Handlowej zobowiązuje) ale zdecydowanie najwięcej miejsca w moim życiu zajmuje taniec. Zaczynałem jako przedszkolak w ZPiT „Warmia” w Olsztynie, skąd pochodzę. W czasach licealnych do tańca ludowego dołożyłem jeszcze towarzyski i próbowałem swoich sił w rywalizacji turniejowej w obu tych gatunkach. Po przyjeździe na studia do Warszawy, rozpocząłem moją przygodę z ZPiT UW „Warszawianka”, która potrwała 11 lat, ukończyłem Instruktorski Kurs Kwalifikacyjny w Mazowieckim Centrum Kultury i Sztuki a także świętowałem największe sukcesy w tańcach polskich w formie towarzyskiej – zdobyłem między innymi tytuł Mistrza Polski. Od 10 lat prowadzę firmę, Studio Edukacji Tanecznej „InterDance” i zajmuję się nauką tańca dzieci, młodzieży i dorosłych. Prowadziłem liczne kursy dla nauczycieli, miałem zaszczyt oceniać przeglądy grup tanecznych a także przygotowywać pary turniejowe w tańcach polskich w formie towarzyskiej, które wielokrotnie zdobywały najwyższe lokaty w Mistrzostwach Polski. Dziś mam 34 lata z czego 26 spędziłem jako tancerz a 11 jako instruktor i mogę z pełnym przekonaniem powiedzieć, że kocham to co robię.
Brak opisu
Brak opisu
Brak opisu
Brak opisu
Brak opisu
Z wykształcenia jestem pedagogiem specjalnym, logopedą i terapeutą pedagogicznym. Doświadczenie w pracy z dziećmi nauczyło mnie, ze najważniejsza w terapii i wychowaniu jest uważność na dziecięce potrzeby i emocje oraz postrzeganie zachowań dziecka jako sygnałów i wskazówek do dalszych działań. Prywatnie jestem mamą dziesięcioletniego Wojtka i czteroletniej Agatki, miłośniczką gier planszowych, literatury psychologicznej i włoskiej kuchni.
Brak opisu
Brak opisu
Jestem absolwentką filologii germańskiej na Uniwersytecie Gdańskim. Od najmłodszych lat marzyłam o tym, żeby zostać nauczycielem i aby pracować z dziećmi. Bardzo ważnym doświadczeniem w moim życiu był 8 letni pobyt w Szwajcarii i praca z dziećmi w placówce opiekuńczej. Dziś praca nauczyciela to dla mnie pasja, dająca mi wiele satysfakcji i radości. Wyznaję zasadę „Wybierz pracę którą kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia więcej w Twoim życiu”. Konfucjusz.
Brak opisu
Jestem absolwentem dwóch kierunków studiów: licencjackich z zarządzania zasobami ludzkimi oraz magisterskich z filologii hiszpańskiej. Pracuję jako nauczyciel od czterech lat i udało mi się w tym czasie doświadczyć różnych środowisk z których pochodzą uczniowie oraz poznać odmienne wymagania, style nauczania, podejścia na każdym szczeblu edukacji: w technikum, gimnazjum i szkole podstawowej. Moja pasja do języka hiszpańskiego zaczęła się w gimnazjum, gdy zacząłem chodzić na kółko językowe, dzięki któremu wybrałem Liceum Ogólnokształcące im. Miguela de Cervantesa w Warszawie. A później wybór studiów był już prosty.Po za językiem i kultura hiszpańską, czytam thrillery, głównie autorów: Harlan Coben, Jeffrey Deaver, Lee Child, oraz rozwijam się w swoim ulubionym sporcie – judo, które ćwiczę od 8 roku życia, a od 2009 również prowadzę treningi dla dzieci.
Brak opisu
Brak opisu
Jestem absolwentką wydziału anglistyki na UW. Już na studiach zaczęłam uczyć języka angielskiego w przedszkolu. Wtedy zrozumiałam, że uczenie dzieci to jest to w czym się odnajduję. Staram się prowadzić moje zajęcia w taki sposób aby dzieci polubiły język angielski, aby chciały się w nim komunikować. Chcę aby dzieci czuły, że są dla mnie ważne, że chętnie ich wysłucham. Lekcję uważam za udaną jeśli oprócz nauki był na niej też czas na śmiech.
Prywatnie jestem mamą 10 letniego syna. W wolnym czasie lubię grać w gry, oglądać filmy i czytać książki. Lubię zwierzęta. Aktualnie mamy w domu psa i dwie papużki.
We wcześniejszej młodości planowałam karierę naukową i prowadzenie badań nad lekarstwami ratującymi ludzkość, w związku z czym dorobiłam się pierwszej fascynacji naukowej w postaci… biotechnologii. Wskutek zdobytego ongiś doświadczenia zdarza się, że podczas lekcji zamykam CO2 w kolorowych balonikach, izoluję DNA z cebuli, a z nadmanganianu potasu i glukozy tworzę kameleona w słoiku. Długo mieszkałam w lesie, przez co mam słabość do tego ekosystemu, a wraz z nastaniem wiosny nieustannie myślę o tym, by wsiąść na rower i jeździć po lesie. Mam sentyment do dendrologii, ornitologii, makrofotografii i kolarstwa górskiego. Trenowałam kiedyś intensywnie boks i krav magę, śpiewałam w chórze, a jeszcze wcześniej trenowałam taniec nowoczesny. Moją samodzielność zaczęłam od pracy w turystyce, ukończyłam kurs pilota wycieczek mając 18 lat – pilotowałam grupy dzieci oraz dorosłych po rozmaitych zakamarkach Europy nie stroniąc przy tym od spontanicznych podróży w gronie przyjaciół.
Mimo piękna zaklętego w naturze oraz podziwu dla napotkanych krajobrazów, to nauka języków ostatecznie skradła moje serce poznawcze; słowa wybrzmiewające w rozmaitych rytmach, kontekstach i w zgodzie z zasadami czekającymi na rozszyfrowanie przezwyciężyły ciszę laboratorium przełamaną jednostajnym brzęczeniem lodówek pełnych probówek. Zaczęłam pracę jako nauczycielka angielskiego jeszcze podczas studiów, w 2012 roku, i odkryłam, że po prostu uwielbiam pracować z dziećmi, nic na to nie poradzę i nie mogę rozstrzygnąć czemu tak jest. Podejrzewam, że chodzi o dzieci same w sobie – poszukujące, odkrywające, szczere i potrzebujące zauważenia, wrażliwe, roześmiane bądź smutne – autentyczne, nieposkromione przez samokontrolę.
Z czasem nabrałam doświadczenia – pracowałam w wielu szkołach językowych, przedszkolach, żłobkach, szkole podstawowej. Ukształtowało mnie wiele placówek mających rozmaite wymagania, zróżnicowaną metodykę, odmienne cele. Niektórych uczniów nauczyłam pierwszych słów w języku angielskim, innych przygotowywałam do zdania matury lub egzaminów certyfikacyjnych. Z czasem przekonałam się, że bez względu na wiek ucznia (choć odkrycia dokonałam ucząc angielskiego roczniaki i dwulatki, gdzie każde słowo wymagało namacalnej reprezentacji) to właśnie zabawa znakomicie stymuluje proces uczenia się i wpływa pozytywnie na regulację procesów poznawczych. Jeśli tylko mam na to zasoby, staram się zachęcić moich słuchaczy do odkrywania języka poprzez to, co jest ciekawe, przyjemne, pożyteczne, zabawne i odwołuje się do emocji dzieci oraz ich doświadczeń. Kładę nacisk na relację i zabawę (i niekoniecznie mam na myśli przynoszenie zabawek do szkoły), ponieważ to one umożliwiają rozwój w wielu sferach – emocjonalnej, fizycznej, społecznej. Wierzę, że odpowiednio dawkowane radość i entuzjazm to klucz do sukcesu – to właśnie szczery śmiech jest dowodem na to, że materiał został opanowany na najwyższym poziomie (tj. na poziomie komórkowym neuronów kory przedczołowej)! Zauważam, że starszym dzieciom często brakuje zabawy nauką i staram się choć trochę to zmienić. Nie oznacza to jednak braku dyscypliny, zatarcia granic, porzucenia książek i próżnowania.
Moim priorytetem nie jest egzekwowanie znajomości słówek bądź gramatyki, lecz nauka skutecznej komunikacji na wielu płaszczyznach. Stawiam stopnie, jednak staram się być daleka od oceniania. Pokazuję uczniom gdzie są źródła wiedzy, uczę jak się uczyć i jak korzystać z narzędzi dostępnych w Internecie. Ucząc angielskiego lubię wprowadzać elementy języka NVC, dużo uwagi poświęcam zaznaczeniu wyjątkowości i istotności komunikacji z własnym wnętrzem, podejmuję się prób nazywania emocji, zauważania potrzeb i znajdowania korzystnych strategii, które na te potrzeby odpowiedzą – w języku angielskim, może uczniom tak jest nawet łatwiej zobaczyć siebie z dystansu. Jednocześnie poznawanie siebie bywa dla młodych ludzi na tyle fascynującą przygodą, że dzięki temu chętniej rozmawiają w języku angielskim, odkrywając też jak dużo mają do powiedzenia! Im jestem starsza tym mocniejszy staje się ten akcent (co nieznacznie działa na niekorzyść baloników z CO2) – pragnę, by młodym ludziom było lżej w relacjach, by czuli się pewni siebie, by znali swoje mocne strony i zarazem nie zbudowali zarozumiałej fasady, która oddzieli ich od innych. Chcę, by mieli świadomość swoich słabości, jednak by nie przytłoczyły ich wstyd i poczucie winy za błędy i za bycie po prostu dzieckiem i po prostu człowiekiem.
Kończąc, bo to my life in a nutshell i tylko notatka na stronę szkoły – też się uczę, codziennie uczę się słuchać. Staram się wysłuchiwać uczniów, jednak czasem zdarza mi się czegoś nie wyłapać i jest to w jakimś wymiarze nieuchronne. Chętnie Cię wysłucham. Jeśli chcesz porozmawiać – przyjdź. A jeśli będę w biegu albo nie usłyszę, spróbuj jeszcze raz; czasem gdy tak biegnę ledwo słyszę samą siebie, ale nawet mimo to – czuj się zaproszony/zaproszona.
Jestem absolwentką Społecznej Akademii Nauk na kierunku filologia angielska ze specjalizacją nauczycielską. Swoje pierwsze kroki jako nauczyciel angielskiego stawiałam w Chinach, gdzie uczyłam dzieci w wieku 3-18 lat. To doświadczenie pozwoliło mi zrozumieć, że najważniejszą kompetencją językową jest komunikacja. W swojej pracy z dziećmi staram się wykorzystywać nowoczesne metody nauczania. Każdą wolną chwilę w pracy poświęcam na wyszukiwaniu kreatywnych pomysłów na przekazanie uczniom wiedzy językowej. Uwielbiam angażować się w projekty, organizować zajęcia oparte na pracy zespołowej i zaskakiwać uczniów na lekcji. Uważam, że dzieci nie powinny się nudzić w szkole, a zabawa i ruch jest jednym z najważniejszych elementów w procesie nauki. Przywiązuję również dużą wagę do relacji. Staram się podchodzić do uczniów w sposób indywidualny oraz empatyczny.
Prywatnie jestem mamą dwóch maluchów. Spędzam swój wolny czas na podróżach, czytaniu książek, układaniu puzzli i graniu w gry planszowe. Kocham góry oraz Azję.
Pracuję na stanowisku pedagoga szkolnego, chociaż z wykształcenia jestem psychologiem. Studiowałam na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Od zawsze chciałam pracować z dziećmi. Praca z uczniami daje mi radość i satysfakcję. Pomagam w trudnych sytuacjach, szukam porozumienia w konfliktach, doradzam w problemach z nauką. Szczególnie lubię wspierać uczniów podczas zajęć z terapii pedagogicznej, bo miło jest patrzeć jak robią postępy i odzyskują wiarę we własne możliwości. Prywatnie jestem szczęśliwą mamą małej Helenki. Uwielbiam czytać książki, słuchać audiobooków i chodzić na koncerty.
Alicja Niemierko-Pająk – psycholog specjalizujący się w komunikacji w rodzinie, problemach wychowawczych oraz bajkoterapii. Psycholog przedszkolny i szkolny. Z pasji certyfikowany trener Szkoły dla rodziców oraz praktyk Original Play (metody propagowania nieagresji i samokontroli przez zabawę) oraz doradca rodzinny. Terapeuta systemowy. Od 10 lat prowadzi warsztaty „Lepszy Rodzic”. Praktyk w roli mamy 15 letniej Zuzanny, oraz 10 letniej Matyldy.
Moja ścieżka zawodowa jest zgodna z moim wykształceniem – jestem psychologiem klinicznym, absolwentką Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Z upływem czasu przekonuję się coraz bardziej, że kluczem do uprawiania tego zawodu jest świadome kształcenie umiejętności słuchania i rozmowy z drugim człowiekiem – bez względu na to, czy jest nauczycielem czy uczniem, dzieckiem czy rodzicem, przełożonym czy podwładnym…
Szanuję piękno języka, czy to w literaturze, czy w filmie, jednocześnie jednak (jakże często!) doświadczam, że te najważniejsze treści bywają wyrażone… poza słowami.
Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie oraz Wyższej Szkoły Rehabilitacji w Warszawie na kierunku fizjoterapia.
Z tenisem stołowym jestem związany od 15 lat. Najpierw jako zawodnik, członek kadry wojewódzkiej w kategoriach młodzieżowych oraz zawodnik występujący w przeszłości w rozgrywkach 1 ligowych, a następnie instruktor tenisa stołowego dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych.
W swojej pracy staram się zaszczepić w moich podopiecznych miłość do sportu i rozwijać w nich pasje.
Żaneta Płudowska
Tancerka od 5 roku życia.
Wielokrotna mistrzyni Polski i Europy w kategorii jazz.
Z zamiłowania instruktor tańca.
Jestem nauczycielem z dużym stażem pracy. W szkole Aurus pracuję od 2016r. Ukończyłam Studium Nauczycielskie o kierunku pedagogika opiekuńcza, dwuletnie Studium dla Pracowników Socjalnych oraz Wyższą Szkołę Pedagogiczną o kierunku pedagogika wczesnoszkolna. Przez wiele lat pracowałam w podwarszawskiej szkole jako nauczyciel, nauczania początkowego i dziesięć lat na stanowisku kierownika świetlicy. Prowadziłam również zajęcia z dziećmi mającymi specyficzne trudności w nauce czytania i pisania. Wyjeżdzałam jako wychowawca na letnie kolonie i obozy. Prowadziłam świetlice i klubiki TPD. Nadal praca z dziećmi daje mi dużo satysfakcji i zadowolenia. Obserwując dzieci, przebywając z nimi wciąż uczę się czegoś nowego. Prywatnie kocham przyrodę, lubię spacerować po lesie, uwielbiam wycieczki górskie, podróże, kino, teatr. Dużo czytam.
Gwarantujemy wysoki poziom nauczania pod opieką profesjonalnej kadry.
